Dit verhaal stond in het blad van UZA en verscheen ook in de Nieuwsbrief van december 2007.
Hugo Van Snick (54) gaat al 9 jaar door het leven met een ruilnier en ruilpancreas.
“Ik voel mij opnieuw een vrij mens”
‘Rond mijn vijftiende kreeg ik diabetes. Ik moest diëten en 2 keer per dag insuline inspuiten maar als jonge gast nam ik het daar niet zo nauw mee. Met alle gevolgen van dien. Toen ik begin de dertig was voelde ik mij heel snel moe. Bleek dat mijn nieren nog maar voor 33 % werkten.
Als jonge kerel heb ik nog aan de dokken gewerkt, dag en nacht als het moest, maar nu moest ik mijn werk in de bouw toch ook opgeven. Met behulp van medicatie bleef de werking van mijn nieren nog 7 jaar stabiel maar daarna ging het snel achteruit.
Eind 1997 belandde ik aan de dialyse en vanaf toen stond ik op de wachtlijst voor een nierpancreastransplantatie. Van een persoon kocht ik toen een semafoon zodat ik altijd bereikbaar was. De eerste dag dat ik op weg was naar het dialyse centrum ging dat toestelletje al af. Ik halsoverkop naar het UZA en daar meteen gebeld naar de verschenen telefoonnummer.
Bleek het verdorie, een collega van die persoon waar ik de semafoon had van gekocht te zijn! Mijn zoon heeft me daarna aangeraden een GSM aan te schaffen.
Negen maanden later werd ik getransplanteerd. De periode erna was redelijk zwaar. Door een complicatie moest ik 32 dagen in het ziekenhuis blijven in plaats van de voorop gestelde 21 dagen. En amper één week na mijn ontslag volgde een nieuwe opname van een 10 tal dagen vanwege een afstotingsreactie.
Door mijn diabetes verleden onderging ik sindsdien nog een oogoperatie wegens glaucoom (staar) En een teen amputatie vanwege de medicatie maar verder gaat het goed.
Ik voel me nu fit en hoef niet meer te diëten of te spuiten. En dat ik minder pillen moet slikken dan ervoor is ook meegenomen.
Ik voel mij opnieuw een vrij mens en probeer zoveel mogelijk van het leven mee te pikken. Laatst nog ging ik naar de Sinksenfoor met een vriend en zijn dochtertje van vijf. Zij trok me mee op al die snelle tuigen. Geweldig vond ik dat. Eindelijk kan ik dingen doen die ik vroeger moest missen.
“Geweeeldig, ja zeeekers”
Van Snick Hugo.
Bedankt Hugo!
(Hugo is plots overleden op 13 november 2012)